|
Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina loggy.nl Home Weblog maken RSS Feed Abonneren! Geesten Geesten Amityville Horror Amityville Horror Uittreding (parapsychologie) |
Uittreding (parapsychologie)De term uittreding, ook wel astrale projectie genoemd, wordt gebruikt al term voor een paranormaal verschijnsel waarbij het zgn. astraallichaam of ook wel ziel genoemd, uit het lichaam zou treden. De ziel zou het lichaam verlaten en bewust door verschillende aardse en astrale dimensies 'reizen'. Het uittreedprocses gaat gepaard met diverse fysieke en astrale sensaties als het horen van suizingen en knallen, een tintelend 'los' gevoel in het lichaam en erotische prikkeling van de chakra's. De Amerikaan Robert Monroe, die zijn eigen ervaringen hiermee beschreef, bracht verschijnsel met zijn boeken voor het eerst voor een groot lezerspubliek. Hij was lange tijd de bekendste schrijver op het gebied van uittredingen hoewel Monroe niet de eerste en enige was die over uittredingen schreef. In Nederland schrijft onder anderen Sten Oomen over uittredingen. Verwante verschijnselen. Uittredingen zijn in zekere zin verwant aan lucide dromen, aangezien beide fenomenen gepaard gaan met een sterk bewustzijnsgevoel. Uittredingen behoren echter tot het domein van de niet altijd serieus genomen parapsychologie, terwijl de lucide droom een door de reguliere wetenschap aanvaard fenomeen is. Een bijna dood-ervaring (BDE) zou als een uittredingen met een tijdelijk karakter begrepen worden terwijl de dood als een uittreding met permanent karakter verondersteld kan worden. Wetenschappelijke verklaringen. Hoewel zij die een uittreding ervaren hebben er vaak van overtuigd zijn dat hun ervaring 'echt' is, bestaat er geen algemeen aanvaard wetenschappelijk bewijs dat uittredingen ook daadwerkelijk plaatsvinden. Sommige wetenschappers veronderstellen dat het gaat om een bijkomend verschijnsel van een verstoorde temporalekkwamfuctie in de hersenen. Ook slaapverlamming geldt als een mogelijke wetenschappelijke verklaring voor het fenomeen. Deze slaapstoornis gaat vaak gepaard met realistische hallucinaties, waarbij men soms het gevoel heeft het lichaam te verlaten. Ook de andere fysieke sensaties die men ervaart tijden een uittreding (suizingen, tintelingen, vibraties, ...), komen sterk overeen met de hallucinaties die zich bij slaapverlamming kunnen voordoen. De elektrische prikkeling van de gyrus angularis blijkt het mogelijk om gevoelens van uittreding op te wekken. in 2004 ontdekte een Zwitserse onderzoeksgroep dit bij toeval, toen ze epilepsiepatiënten elektroden hadden geïmplanteerd in hun zoektocht naar de oorzaak van epilepsie. Later onderzoek bevestigde deze waarneming. Zo werd in november 2007 ook de hersenactiviteit in kaart gebracht tijdens een op deze wijze kunstmatig opgewekte 'out-of-body experience'. De verklaring is momenteel dat de buitenlichamelijke gewaarwording ontstaat wanneer onze hersenen er niet langer in slagen om onze zelfwaarneming, tastzin, gezichtsvermogen en evenwichtszin met elkaar te integreren. Mensen die wel in het astrale lichaam geloven, zeggen dan vaak dat men de hersenen een soort van poort maakt en dat slechts het door te poort te lopen de eigenlijke uittreding is. Het blijkt ook mogelijk om de gevoelens van uittreding in een experiment kunstmatig op te wekken in gezonde proefpersonen door verandering van het visueel perspectief. Door mensen die beweerden een uittreding gehad te hebben tijdens een operatie werden tekens en objecten die zodanig aangebracht waren dat zij van onder niet zichtbaar waren en die ook niet aan de betreffende persoon bekend waren in alle gevallen waargenomen, ondanks het feit dat men beschreef wat men bovenaf allemaal waarnam. Hieruit kan de conclusie getrokken worden dat daadwerkelijke uittreding niet plaatsvond. 02:36:49 21 Augustus 2011 Permanente link Reacties (0) Amityville HorrorDe Amityville Haunting ook bekend als de Amityville Horror is een bekende maar ook een beruchte spookhuiszaak die zich afspeelde eind 1975. Het huis betrof een grote oud-Hollands koloniale huis op 112 Ocean Avenue in Amityville, een voorstad in het zuiden van Long Island, New York. De zaak is bekend geworden door het boek van Jay Anson over de gebeurtenissen die zich daar afspeelden. De titel was ''The AmityvilleHorror, a true story.'' en het werd in 1977 gepubliceerd. Twee jaar later werd het verfilmd met James Brolin en Margot Kidder in de hoofdrollen en het kreeg tenslotte nog 7 vervolgfilms en een remake van het orginele verhaal. Op 23 december 1975 betrok het gezin Lutz, bestaande uit George, Kathleen en hun kinderen Daniel, Christopher, en Melissa het huis. 28 dagen later verlieten zij halsoverkop het huis nadat ze geteisterd werden door paranormale verschijnselen en aanvallen. George en Kathleen Lutz kochten het huis in december 1975 voor de redelijke prijs van 80.000 dollar. Het huis was 13 maanden onbewoond gebleven. De onroerendgoed makelaar vertelde hun dat de vorige bewoners in het huis vermoord zijn door de zoon des huizes, Roland DeFeo jr. Hij schoot zes leden van het gezin in hun bed dood. De moorden werden 13 maanden geleden gepleegd. Tot die tijd was het huis onbewoond gebleven en de meeste meubels stonden nog in het huis en werden bij de koop meegenomen als deal. De Lutz vonden het nodig dat het huis wel werd ingezegend door een priester gezien de recente moorden daar. George en Kathleen Lutz waren in juli dat jaar getrouwd en Kathleen had die kinderen uit een eerder huwelijk. Ze wilden een nieuwe start beginnen met de koop van dit huis. Het huis had 6 slaapkamers, een zwembad, een boothuis lag aan een kanaal. De Lutz namen de hond Harry ook mee. Er werd contact gezocht met pater Ralph Pecoraro om het huis in te zegenen. Op de dag dat ze bezig waren met de verhuizing en het uitpakken van hun spullen kwam ook de pater bij het huis om het in te zegenen. Hij ging het huis in om de rituelen uit te voeren. Toen hij het eerste ingewijde water rond sprenkelde en begon te bidden, hoorde hij een duidelijke mannelijke stem bevelen: ''Verdwijn!'' Toen hij het huis verliet heeft hij dit incident niet gemeld aan de Lutz's. Later zou hij ook beweren dat hij in het gezicht werd geslagen was door iets onzichtbaars. Een dag later belde George Lutz op en adviseerde hem uit de kamer te blijven waarin hij de stem hoorde. Dit was een kamer op de tweede verdieping die Kathleen wilde gebruiken als handwerkkamer en het was ooit de slaapkamer van Marc en John Matthew Defeo geweest. Het telefoongesprek werd onderbroken door een stroomstoring en na zijn bezoek aan het huis kreeg pater Pecoraro hoge koorts en blaren op zijn handen. Op het eerste gezicht ervaarden George en Kathleen Lutz geen gekke dingen in het huis. Gesprekken over hun beleving na de hand was het net of ze elk in een ander soort huis woonden. De Lutz's melden de ervaringen die ze beleefden: - George werd elke nacht wakker om 3:15 en ging toen de boothuis controleren. Later zou hij te weten zijn dat het tijdstip waarop de DeFeo's vermoord werden. - Het huis was geteisterd door zwermen vliegen terwijl het hartje winter was. - Kathleen had levensechte nachtmerries over de gepleegde moorden in het huis en zag hierin ook de volgorde waarin ze gepleegd werden en ook in welke kamers het plaatsvond. - De kinderen van het gezin begonnen op hun buik te slapen, precies zoals de vermoorde gezinsleden toen werden aangetroffen. - Kathleen voelde iets onzichtbaars die haar op een liefdevolle manier omhelst. - Kathleen ontdekt een kleine verborgen ruimte achter de latten muur in de kelder. De muren waren rood geverfd en was niet aangegeven op de plattegrond van het huis. De ruimte werd bekend als de Red Room. De ruimte had een duidelijke invloed op hun hond die er niet bij in de buurt wilde zijn en er bang voor was alsof het voelde of daar iets negatiefs was. - Er waren koude plekken in het huis en er werd de geur van parfum en stank van uitwerpselen geroken terwijl er geen wind waaide of afvoer aanwezig was waardoor de bron niet verklaard kon worden. - Terwijl ze bij de haardvuur zaten, zagen ze een gezicht van de duivel uit het vuur komen. Het verschijnsel brandde in het roet achter van de haard. - Melissa, het jongste dochter, had een onzichtbaar vriendje genaamd Jodie, een demonisch varkensachtige creatie met gloeiende rode ogen. - George werd wakker door het geluid van de voordeur die dichtsloeg. Hij rende naar beneden en vond de hond die bij de voordeur sliep. Niemand anders had het geluid gehoord terwijl het zeer luid was. - George hoorde het geluid van iets als een Duite Drumband die marcheerde en het geluid van een radio die niet goed afgestemd was. Als hij naar beneden gaat verdwijnt het geluid. - George merkte dat hij sterke overeenkomsten begon te vertonen met Ronald DeFeo jr. en begon te drinken in de Witches Brew, de bar waar DeFeo geregeld klant was. - Op een nacht toen hij weer de boothuis ging controleren, zag George twee rode ogen naar hem kijken vanuit de slaapkamer van hun dochter Melissa. Toen hij de slaapkamer bezocht werd er niets gevonden. Later zou men veronderstellen dat het hier om het onzichtbare vriendje Jodie ging. - Toen ze in bed lag kreeg Kathleen rode striemen op haar lichaam door een onzichtbare kracht en werd ze een halve meter opgetild. - Sloten, deuren en ramen werden in het huis beschadigd door iets onzichtbaars. - Op 1 januari 1976 werden er gespleten hoef afdrukken in de sneeuw aangetroffen rondom het huis. Het lijkt van een reuze varken te zijn. - Groene slijm droop van de muren in de gang af en ook vanuit de sleutelgat van de speelkamerdeur op zolder. - Een 30 cm grote kruis die in de kast hangt, hangt ondersteboven en geeft een zure geur af. - George struikelt over een grote Chinese beeld van een leeuw die als versiersel in de huiskamer staat en heeft op één van zijn enkels bijt sporen. - George zag tot zijn verbazing zijn vrouw Kathleen veranderen in een oude vrouw in de negentig, de haren stonden wild, een schokkende witte gezicht vol lelijke rimpels en kwijl die uit haar tandloze mond druipte. Nadat zij tot hun besef waren gekomen dat er iets met het huis niet in orde was en dat ze niet konden verklaren, besloten George en Kathleen op 8 januari 1976 hun huis te gaan zegenen. George hield een zilveren kruis vast terwijl zij beiden het Goede Vader opzegden, en in de huiskamer hoorden zij verschillende stemmen zeggen dat ze moesten stoppen. Midden januari 1976 na een zoveelste poging om het huis in te zegenen door hunzelf, beseften ze dat dit wel de laatste nacht van hun konden zijn in het huis. De Lutz's besloten om een volledige verslag te maken van hun ervaringen die ze als zeer beangstigend beschreven. Nadat ze contact hebben gehad met pater Pecoraro besloten de Lutz's nog even te overnachten bij Kathleen's moeder in het nabijgelegen Deer Park, New York totdat de problemen met huis huis opgelost was. Ze beweerden dat de verschijnselen ze achtervolgden en dat er groene slijm op de trap opkwam richting hun. Op 14 januari 1976 verlieten het gehele gezin met hun hond het huis op 112 Ocean Avenue waarbij ze de meeste van hun bezittingen achterlieten. Een verhuisbedrijf heeft een dag later alles opgehaald en naar de Lutz's gebracht. De verhuizers hebben niets gemerkt toen ze in het huis bezig waren. In de nacht van 6 maart 1976 werd het huis onderzocht door Ed en Lorraine Warren samen met een team van televisiestation Channel 5 uit New York. Tijdens het onderzoek nam Gene Campbell verscheidende infrarood foto's in het huis en op één foto verscheen een ''duivels'' jongentje met gloeiende ogen die bovenaan de trap stond. De foto werd pas in 1979 gepubliceerd tijdens de promotie van de film. Het huis is ook onderzocht door de parapsycholoog Hans Holzer. Zowel hij als de Warrens beweren dat het huis bewond wordt door boosaardige geesten door de geschiedenis van dat plek. Ook andere bewoners die na 1976 in het huis kwamen wonen hebben niets paranormaals meegemaakt in het huis. Het verschijnen van het boek met hun ervaringen en het verschijnen van de film deden al gauw de geruchten opsteken dat alles verzonnen was om geld te verdienen met hun verhaal. Het huis werd in maar 1977 gekocht door Jim en Barbara Cromarty. De bewering dat sloten, ramen e deuren waren vernield door onzichtbare krachten werd door hun verworpen. Zij zeiden dat het huis nog steeds in de orginele staat was. De Red Room in de kelder was een kleine kast in de kelder en was bekend bij de vorige bewoners en was niet verborgen. De bewering dt het huis gebouwd was op een plek van de Shinnecock indianen waar de geestezieken en doden werden achtergelaten, werd door lokale indianen leiders tegengesproken. De bewering van het grote afdrukken van een reuze varken rondom het huis klopte ook niet, want er was toen geen sneeuw in dat gebied. Buurtbewoners hebben niets vreemds opgemerkt tijdens het verblijf van de Lutz's daar en in de film en boek werden politiebezoeken vermeld. Officiële politieverslagen laten zien dat de Lutz's geen enkele politie contact hebben gehad tijden hun verblijf daar. Er was geen bar in Amityville die de Witches Brew heette en Ronald DeFeo jr. ging geregeld naar Henry's Bar die dichtbij 112 Ocean Avenue zat. Tijdens de verschillende oplages van het boek bleken er wijzigingen in het verhaal zijn aangebracht. George en Kathleen Lutz ondergingen in 1979 een leugendetector test die ze beiden goed ondergngen om hun beweringen te ondersteunen. Er verschenen diverse boeken over de zaak waarbij andere onderzoekers de zaak belichten of het wel of niet een grote leugen was. Er zijn diverse rechtzaken gevoerd over deze zaak. Of het nu wel of niet waar is, De Amityville Haunting blijft één van de geruchtmakende spookhuis gebeurtenissen uit de paranomale geschiedenis. 02:05:39 21 Augustus 2011 Permanente link Reacties (0) GeestenGEESTEN Geestverschijningen zijn beelden uit het geheugen van mensen die soms, onder bepaalde omstandigheden, weer worden gezien. Negentig procent van de geestverschijningen is plaatsgebonden. De meeste verschijningen vinden plaats op koude, vochtige plaatsen en in stenen gebouwen. Volgens een theorie zouden bepaalde materialen zoals stenen bouwsels een bepaald geheugen bevatten, die in de vorm van energie erin opgeslagen ligt. Als die energie weer vrijkomt, worden de hersens geprikkeld en denken mensen dat ze geesten zien. Volgens een andere theorie ligt de oorzaak bij emotionele gebeurtenissen zoals verkrachting en moord. Na de dood zouden de ziel van deze mensen nog niet klaar voor het hiernamaals. De zielen (geesten) zijn niet intelligent, want de geest heeft het lichaam met de hersenen verlaten. Deze zielen zouden volgens de eerste theorie worden opgeslagen in stenen.
Waarschuwing vooraf : - Begin hier pas aan als je hier voldoende van af weet. - Wij stellen ons niet aansprakelijk voor eventuele gevolgen van het glaasjedraaien. Hier aan begin je op eigen risico. De antwoorden die je krijgt bij het glaasjedraaien zullen afhangen van jouw houding tijdens het uitvoeren. - Het is niet goed om langer dan een half uur bezig te zijn, de voortdurende concentratie die erbij nodig is kan na zo'n lange tijd hoofdpijn veroorzaken of ander lichamelijk ongemak. Benodigdheden Om te kunnen glaasjedraaien heb je 28 stukjes papier nodig. Op elk stukje papier schrijf je een letter van het alfabet. De twee laatste stukjes papier gebruik je voor 'ja' en 'nee'. De papiertjes moeten in een ruime cirkel worden geplaatst op een vlakke tafel. Je kunt ook de cijfers 0 t/m 9 in de cirkel betrekken, dat mag je zelf bepalen. Het laatste wat nodig is, is een wijnglas, deze zet je op zijn kop in het midden van de cirkel op de tafel. Uitvoering Voor het uitvoeren van glaasjedraaien zijn minimaal twee personen nodig. De twee personen moeten tegenover elkaar zitten en moeten elk de top van één vinger op het glas plaatsen. Men begint met een vraag als "is er een geest aanwezig ?". Het is de bedoeling dat de persoon die de vraag stelt, zich sterk op de vraag concentreert. Het moet tijdens de uitvoering dan ook volledig stil zijn, het licht zou men ook zo ver mogelijk moeten dimmen. Zolang er geen antwoord komt, moet de vraag herhaald worden. Duw niet bewust tegen het glas, laat het zijn eigen richting in gaan (het is dan ook goed als de persoon die de vraag stelt, de ander niet laat weten wat de vraag is). Na een tijdje komt het wijnglas in beweging en zal het telkens even voor een letter stoppen. Zo zal het antwoord letter voor letter gespeld worden. Als je voor de eerste keer glaasjedraait, kan het soms wel vijf minuten duren eer het glas in beweging komt. Maar hoe meer ervaring je hebt met glaasjedraaien, hoe sneller het glas over de tafel schuift en je dus ook de antwoorden krijgt. De risico's... Bijna iedereen heeft er weleens van gehoord, al weet het merendeel ervan niet hoe het moet. De meeste mensen weten dan ook niet waar ze aan beginnen als ze gaan 'glaasjedraaien'. Communiceren met een geest kan leuk en spannend zijn. Het wordt vaak gedaan op seances, grote bijeenkomsten waarbij men contact probeert te leggen met de doden. Zo zou men dingen uit de toekomst te weten komen en/of uit het verleden. Glaasjedraaien kan echter ook resulteren in een ware nachtmerrie. Je kan namelijk ook 'negatieve' geesten oproepen. Er kunnen dan ongewone dingen gebeuren, zoals vreemde geluiden, dingen die verdwijnen of lichten die aan en uit gaan. Maar het kan nog erger. Je kan worden 'bezeten' door een geest, die je voortdurend lastig valt met stemmen in je hoofd. Deze stemmen kunnen iemand volledig beheersen en kunnen het slachtoffer aanzetten/overtuigen om dingen te gaan doen, zoals het gebruiken van drugs, het plegen van geweld en in sommige gevallen zelfs tot het plegen van zelfmoord ! Dit lijkt in eerste instantie onwaarschijnlijk, maar je moet niet vergeten dat het cijfer van misdrijf en zelfmoord veroorzaakt door stemmen aardig hoog ligt. Er zitten hierdoor dus ook personen in de gevangenis, zoals bijvoorbeeld de tiener Kip Kipling, die in Amerika zijn ouders en een aantal klasgenoten om het leven bracht met een pistool. 01:59:51 21 Augustus 2011 Permanente link Reacties (0) | |||||||